Elektromobilność i paliwa alternatywne
W ślad za rządami innych państw, a także realizując dyrektywę dotyczącą rozbudowy infrastruktury paliw alternatywnych, polski rząd podjął działania na rzecz wsparcia i upowszechnienia stosowania paliw alternatywnych i rozbudowy infrastruktury w tym zakresie.

Przyjęto stosowne regulacje ustawowe, promujące elektromobilność, FCEV, PHEV, CNG, LNG i LPG. Promowane są wybrane technologie, bez uwzględnienia całości kosztów środowiskowych, ekonomicznych i społecznych – zwłaszcza w odniesieniu do istniejących technologii pojazdów elektrycznych. Działania na rzecz poprawy jakości powietrza w centrach miast nie uwzględniają stanu wiedzy na temat faktycznych przyczyn zanieczyszczeń i różnicy między emisją z silników diesla i benzynowych, a także stałego rozwoju silników spalinowych, w wyniku czego nowoczesne silniki, spełniające normę EURO 6, mają znikomą emisję spalin. Ponadto paliwa alternatywne nie rozwiążą problemu smogu, gdyż główny jego składnik – cząsteczki stałe (PM) – są w znacznej części emitowane poza silnikiem, przede wszystkim poprzez ścieranie się opon, klocków hamulcowych i nawierzchni drogi. Zależne to jest również od ciężaru pojazdu, a pojazdy elektryczne są znacznie cięższe od pojazdów spalinowych. Nie są też uwzględniane kwestie fiskalne, a mianowicie olbrzymi udział podatków od paliw w całości wpływów podatkowych. Abstrahuje się przy tym od faktu, że po polskich drogach poruszają się tysiące pojazdów, niespełniających jakichkolwiek wymagań w zakresie ochrony środowiska
Stanowisko POPiHN:
Działania na rzecz wsparcia upowszechnienia paliw alternatywnych powinny uwzględniać całość wiedzy na temat wpływu poszczególnych rodzajów napędów na środowisko w pełnym procesie produkcji, eksploatacji i utylizacji. Należy również mieć na uwadze wyzwania związane ze zbyt szybkim rozwojem elektromobilności opartej na istniejących obecnie technologiach, takie jak brak odpowiednich mocy w energetyce, przestarzała sieć przesyłu, czy wreszcie fakt, że energia elektryczna w Polsce produkowana jest prawie w całości z węgla.
Wdrażając programy poprawy jakości powietrza władze samorządowe – oprócz inwestycji w pojazdy elektryczne - powinny brać pod uwagę również rozwiązania bardziej efektywne kosztowo, takie jak eliminacja ogrzewania węglem w rozproszonych instalacjach, eliminacja spalania odpadów – w tym olejów przepracowanych, rygorystyczne kontrole techniczne pojazdów pod kątem spełniania norm emisji, przewidzianych w homologacji dla danego typu, czy wreszcie zakup nowoczesnych autobusów z silnikami spalinowymi, spełniającymi normy Euro 6d – o kilkadziesiąt procent tańszych, niż autobusy elektryczne. Pojazdy te są szczególnie wydajne przy zastosowaniu przyjaznych dla środowiska zaawansowanych biopaliw. Uważamy, że przy dekarbonizacji transportu należy zachować neutralność technologiczną, z uwzględnieniem specyfiki poszczególnych obszarów miejskich.
Ponadto powinny zostać promowane rozwiązania, dzięki którym możliwa byłaby poprawa jakości powietrza w miastach szybko i możliwie niskim kosztem – na przykład klasyczne pojazdy hybrydowe.
Materiały pochodzą z konferencji Polskiej Organizacji Przemysłu i Handlu Naftowego, podsumowującej krajowy rynek naftowy w roku 2018
Komentarze