Partner serwisu
20 lutego 2020

Prof. Jan Popczyk opowie o transformacji energetycznej w strategii społeczno-gospodarczej Polski

Kategoria: XVIII Konferencja Efektywne Zarządzanie Energią w Przemyśle, 27-28 lutego 2020, Czeladź

Prof. Jan Popczyk podczas XVIII Konferencji Efektywne Zarządzanie Energią w Przemyśle wygłosi referat "Transformacja energetyczna w strategii społeczno-gospodarczej Polski". 

Prof. Jan Popczyk opowie o transformacji energetycznej w strategii społeczno-gospodarczej Polski

Transformacja energetyczna w strategii społeczno-gospodarczej Polski

prof. Jan Popczyk

Transformacja energetyczna jest wyzwaniem,

z którym musimy się zmierzyć wszyscy:

ci, którzy będą mieli ciężko,

i ci przed którymi otwierają się szanse, jakich nie było od 30 lat.

Transformacji energetycznej nie można już (w perspektywie profesorskiej, badawczej) traktować inaczej jak zmiany całej energetyki paliw kopalnych WEK (elektroenergetyki łącznie z górnictwem, sektora paliw transportowych, gazownictwa, ciepłownictwa) jak przebudowy rynków końcowych (energii elektrycznej, paliw transportowych i ciepła) o rocznej wartości 200 mld PLN w trybie innowacji przełomowej do czterech kanonicznych rynków elektroprosumeryzmu OZE 2050. Te cztery rynki, służące do pokrycia w 2050 roku zapotrzebowania na napędową energię elektryczną OZE brutto wynoszącą 200 TWh (pierwsza z trzech najważniejszych heurystyk transformacji energetycznej w 2020, mająca podstawy teoretyczne w monizmie elektrycznym OZE i w trzech paradygmatach: prosumenckim, egzergetycznym i wirtualizacyjnym), to: rynek wschodzący 1 energii elektrycznej na infrastrukturze sieciowej nN-SN, dwa rynki pozasieciowe (bezsieciowe) – mianowicie rynek urządzeń oraz rynek usług – i ostatni, rynek wschodzący 2 (offshore) energii elektrycznej w korytarzu infrastrukturalno-urbanistycznym północ-południe.

Trzy pierwsze spośród czterech rynków elektroprosumeryzmu OZE to rynki mające siłę pobudzenia procesów ustrojowej transformacji społecznej: od odbiorców/nabywców energii elektrycznej i paliw (węgla, gazu, i przede wszystkim paliw transportowych), poprzez prosumentów, do nowej generacji sektora MMSP. W szczególności mają siłę wystarczającą do spowodowania wzrostu kompetencji na szeroką skalę i przekształcenia kosztów transformacji energetycznej w korzyści rozwoju całej gospodarki (w trybie innowacji przełomowej).

Rachunek dla 30-letniej trajektorii transformacyjnej okresu przejściowego od stanu A (2020: zużycie 1100 TWh energii chemicznej w paliwach kopalnych) do stanu B (2050: zapotrzebowanie na napędową energię elektryczną netto OZE wynoszącą 175 TWh) – obejmujący nakłady inwestycyjne na reelektryfikację OZE wynoszące 750 mld PLN, skumulowaną nadwyżkę rynkową wynoszącą 2 bln PLN, finansowanie rynkowych mechanizmów wsparcia pasywizacji budownictwa oraz elektryfikacji ciepłownictwa wynoszące (500+350) mld PLN i 200 mld PLN w wypadku elektryfikacji transportu, wreszcie finansowanie rynkowych mechanizmów wsparcia „sprawiedliwej” transformacji wynoszące 200 mld PLN – nie pozostawia wątpliwości. Mianowicie jest to rachunek (z punktu widzenia potrzeb decyzyjnych w stanie A stanowiący drugą najważniejsza heurystykę transformacji) jednoznacznie przesądzający o wielkim potencjale transformacji energetycznej w kształtowaniu racjonalnej strategii społeczno-gospodarczej Polski.

Jest nią strategia: od systemów wsparcia (w tym ukrytych dopłat) oraz systemów podatkowych (dominującego podatku akcyzowego na paliwa płynne i podatku VAT dla ludności), a dalej importu paliw oraz dóbr inwestycyjnych na rynkach energetyki WEK do podatków CIT i VAT (o całkowicie odmiennej strukturze względem obecnej) na czterech rynkach elektroprosumeryzmu OZE i do budowy nowoczesnego sektora MMSP. Ten rachunek (stanowiący trzecią najważniejszą heurystykę transformacji) ma u podstaw oszacowanie (na razie cząstkowe), zgodnie z którym roczne podatki w stanie A wynoszą nie mniej niż 85 mld PLN, a import paliw, energii elektrycznej i dóbr inwestycyjnych nie mniej niż 65 mld PLN.

Oszacowanie przychodów podatkowych państwa pochodzących z podatków CIT i VAT na rynkach elektroprosumeryzmu czeka dopiero na wykonanie. Do wykonania tego oszacowania na pewno jest potrzebna redefinicja prosumenta (w tym definicja prosumenta jako płatnika podatku VAT na rynku bezsieciowym, oferującego nadwyżki energii elektrycznej np. właścicielom samochodów elektrycznych i wielu innym zainteresowanym; uberyzacja rynków elektroprosumeryzmu ma, przy bardzo rozwiniętych infrastrukturach (teleinformatycznej, drogowej, kolejowej, …) oraz narastającym zrozumieniu konieczności samoograniczania się ludzi i społeczeństw zaskakująco dużo różnorodnych perspektyw, dotychczas niedostrzeganych.

Rynki elektroprosumeryzmu OZE bez wątpienia będą siłą napędową transformacji sektora MMSP (2 mln przedsiębiorstw, 4 mln zatrudnionych, ponad 50% PKB) w sektor nowej generacji (rynki te będą wspomagać proces budowania klasy średniej, o dużych kompetencjach zawodowych, społecznych, bardzo potrzebnej Polsce).

Komunikat jest osadzony w środowisku badawczym Powszechnej Platformy Transformacyjnej Energetyki, www.ppte2050.pl

Prezentacja zostanie wygłoszona w Panelu Wprowadzającym: Polski przemysł w czasie wielkich wyzwań 12:15-13.45, 27.02.2020 r.

Nie ma jeszcze komentarzy...
CAPTCHA Image


Zaloguj się do profilu / utwórz profil
ZAMKNIJ X
Strona używa plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką Plików Cookies. OK, AKCEPTUJĘ