W jakim kierunku według pani w naszym kraju rozwijać się będą technologie produkcji energii?

M.W.: Polska ma potencjał do energii wiatrowej w obszarach górskich i nadmorskich. Były już nawet w tym kierunku podejmowane plany i działania. To mogłoby mieć rację bytu, jednak ludzie obawiają się emisji dźwięków jakie emitują wiatraki, a dokładnie infradźwięków czyli hałasu niesłyszalnego ludzkim uchem a jednak szkodliwego dla zdrowia. W nowych technologiach/rozwiązaniach istotna jest jednak społeczna akceptacja, co stanowić może barierę. Drugim kierunkiem może być zastosowanie biomasy, które to rozwiązanie w bardzo wolnym tempie wdrażane jest w zastosowaniu kotłów przydomowych dla niektórych gmin. W momencie, kiedy będziemy stopniowo zamykali elektrownie węglowe, będziemy zmuszeni do dążenia w tych kierunkach. Rozważając społeczną akceptację, mamy szanse przede wszystkim na OZE, a już na pewno nie na energetykę jądrową. Uważam, że obywatele, mając do wyboru energetykę wiatrową i jądrową, wybiorą zdecydowanie energię wiatrową.

Odnosząc się do tematu workshopu, czy mając wybór pomiędzy inwestowaniem w kolejne instalacje redukujące emisję rtęci, spalin itd., a zmianą technologii na czystszą, opartej nie na węglu, co wybiorą polskie zakłady?

M.W.: Obecnie, dopóki kategorycznie nie zostaną zamknięte elektrownie węglowe, będziemy iść w kierunku oczyszczania spalin. Będzie to prawdopodobnie tańsze rozwiązanie, ponieważ budowanie od podstaw nowych rozwiązań generuje potężne koszty. Dopóki jest szansa udoskonalania istniejących instalacji, na pewno wybierane będą rozwiązania nie generujące kosztów i problemów związanych ze społeczną akceptacją.