Jako powód wprowadzenia zestawu polityk oraz narzędzi zmierzających do poprawy efektywności energetycznej podaje się rosnące uzależnienie od importu energii i ograniczone zasoby energetyczne, a także konieczność ograniczenia zmiany klimatu i przezwyciężenie kryzysu gospodarczego. Ponadto, efektem przestawienia się na bardziej efektywną energetycznie gospodarkę, ma być szybsza popularyzacja innowacyjnych rozwiązań technologicznych oraz poprawa konkurencyjności przemysłu w Unii, pobudzenie wzrostu gospodarczego i tworzenie wysokiej jakości miejsc pracy w sektorach związanych z efektywnością energetyczną.

Co określa Ustawa o efektywności energetycznej?

Ustawa określa: zasady opracowywania krajowego planu działań dotyczącego efektywności energetycznej; zadania jednostek sektora publicznego w zakresie oszczędności energii oraz zasady realizacji obowiązku uzyskania oszczędności energii. Zadania zmierzające do poprawy efektywności energetycznej są w ustawie rozłożone zarówno na sektor publiczny, jak i na sektor przedsiębiorstw. I tak, za opracowanie krajowego planu działań, zawierającego m.in. określenie krajowego celu w zakresie efektywności energetycznej, opis planowanych programów w zakresie poprawy efek-tywności energetycznej w poszczególnych sektorach gospodarki, odpowiada minister energii. Organy władzy publicznej oraz jednostki sektora publicznego mają natomiast obowiązek stosować środki poprawy efektywności energetycznej m.in. poprzez odpowiednią politykę zakupowo-inwestycyjną. Dla sektora niepublicznego w ustawie określono zasady wykonywania obowiązku w zakresie efektywności energetycznej przez tzw. podmioty zobowiązane. Podmiotami zobowiązanymi są m.in. dostawcy energii elektrycznej, ciepła lub gazu ziemnego do odbiorców końcowych. Wielkość oszczędności w zakresie energii finalnej, do której zobowiązano wskazane w ustawie podmioty, określono na poziomie 1,5% oszczędności rocznej. Podmioty te mają obowiązek zrealizować przedsięwzięcia, w wyniku których uzyskuje się oszczędności energii, lub uzyskać i przedstawić do umorzenia Prezesowi URE świadectwa efektywności energetycznej, potocznie zwane „białymi certyfikatami”.

Cały artykuł pojawił się w numerze 6/2016 magazynu "Chemia Przemysłowa"