Aneksja Krymu i wzrost zagrożeń hybrydowych dla infrastruktury energetycznej

Po bezprawnym zajęciu Krymu przez Federację Rosyjską stało się jasne, że lista potencjalnych zagrożeń hybrydowych dla krajów środkowoeuropejskich jest dużo dłuższa aniżeli „standardowe” szantaże ze strony Gazpromu w zakresie dostaw gazu. Wojna na Ukrainie pokazała, że Moskwa może dzięki nieoznakowanym oddziałom wojskowym zajmować lokalne aktywa spółek paliwowych (Czernemorneftegaz), a poprzez formacje paramilitarne przesuwać na sporne wody i ochraniać platformy wydobywcze. Na uwagę zasługują również wydarzenia sugerujące powszechne sięganie po sabotaż – np. wysadzenie w powietrze fragmentu gazociągu Uriengoj-Pomary-Użhorod czy tegoroczna próba zamachu na gazociąg tranzytowy w Gruzji. To właśnie dlatego aspekt bezpieczeństwa energetycznego jest coraz istotniejszym elementem funkcjonowania klasycznych sojuszy wojskowych takich jak NATO. Fakt ten unaoczniają nam konkluzje tegorocznego szczytu Paktu Północnoatlantyckiego w Warszawie.

Polska infrastruktura krytyczna, a zagrożenia hybrydowe

Polska infrastruktura krytyczna nie jest wolna od zagrożeń hybrydowych. Zwiększone ryzyko jest szczególnie związane z projektami nadmorskimi bądź podmorskimi.  Chodzi m.in. o terminal LNG w Świnoujściu oraz szlak dostaw, który należy zabezpieczyć by gaz skroplony mógł dotrzeć do wspomnianej instalacji. Warto zaznaczyć, że metanowce płynące z Kataru są ochraniane przez firmy ochraniarskie zatrudniające byłych operatorów sił specjalnych, ale jedynie na newralgicznym odcinku Zatoka Perska-Morze Czerwone. Tymczasem rozpatrując kontekst hybrydowy nie można wykluczyć, że wrogie działania mogą pojawić się w innym obszarze geograficznym. To samo tyczy się ulokowanego w Gdańsku Naftoportu, na którego bezpieczeństwo rzutuje dodatkowo bliskość obwodu kaliningradzkiego. 

Cały artykuł można przeczytać na energetyka24.com

fot.: 123rf.com/zdjęcie ilustracyjne