Gaz łupkowy (z ang. shale gas) to najbardziej znany gaz niekonwencjonalny i uważany jest za najczystsze paliwo kopalniane, bowiem powstaje z substancji organicznych zawartych w skałach osadowych na drodze przemian biochemicznych przy współudziale mikroorganizmów (gaz biogeniczny) lub jako efekt termicznego rozkładu materii organicznej głęboko pod ziemią (gaz termogeniczny). Powstały gaz jest ponownie wchłaniany przez materię organiczną i zamykany w skalach łupkowych. Charakteryzuje się wieloma zaletami. Przede wszystkim gaz łupkowy posiada wyższą sprawność procesu kogeneracji, która w zależności od zaawansowania technologii może wynosić od 60 do ponad 80% (w porównaniu dla węgla ok. 45%). Ponadto spalanie takiego gazu jest mniej szkodliwe dla środowiska, emisja CO2 jest ok. 30% niższa w porównaniu do spalania ropy i do 60% w odniesieniu do węgla. Znacznie mniejsza jest również emisja dwutlenku siarki, tlenków azotu i rtęci.

Przeciwnicy

Pomimo iż proces poszukiwań i wydobycia gazu łupkowego jest ściśle regulowany przepisami prawa i kontrolowany przez uprawnione do tego instytucje rządowe i samorządowe, organizacje ekologiczne
i społeczność lokalna często sprzeciwiają się eksploatacji złóż tego surowca. Przeciwnicy eksploatacji gazu
Kontrowersyjny gaz łupkowy. Gaz łupkowy ma wiele zalet. Jedną z nich jest wysoka sprawność procesu kogeneracji. Nie brakuje jednak tych, którzy sprzeciwiają się eksploatacji złóż tego surowca. Mówią o możliwościach zanieczyszczenia wód gruntowych metanem czy nadmiernego zasolenia wody pitnej. Kontrowersje wzbudza przede wszystkim technologia szczelinowania hydraulicznego. dr hab. inż. Bożena Mrowiec, prof. ATH Instytut Ochrony i Inżynierii Środowiska, Akademia Techniczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej łupkowego powołują się na publikowane informacje, że w pobliżu funkcjonujących złóż obserwuje się
zanieczyszczenie wód gruntowych metanem, które w skrajnych przypadkach może prowadzić do wybuchów
we wnętrzach budynków. Wskazuje się również, że rezultatem wydobywania gazu łupkowego może być nadmierne zasolenie wody pitnej. Największe kontrowersje wzbudza jednak technologia szczelinowania
hydraulicznego – czyli etap poprzedzający rozpoczęcie eksploatacji złoża gazu łupkowego. Przedstawia się
opinie, że płyny wtłaczane w głąb ziemi podczas tej operacji mogą być szkodliwe dla roślinności, a nadal
nierozwiązanym problemem są tzw. wody powrotne, po zakończeniu odwiertów. Według Didiera Bonijoly
szczelinowanie hydrauliczne może prowadzić również do trzęsień ziemi drugiego i trzeciego stopnia. Z tych
właśnie względów organizacje ekologiczne podważają zasadność wydobycia gazu łupkowego, sugerując, że
doprowadzi to do negatywnego wpływu na światowe zmiany klimatyczne.

Cały artykuł można przeczytać w numerze 4-5/2016 Chemii Przemysłowej